Buenos Aires vervolg

30 november 2017 - Buenos Aires, Argentinië

Vandaag is het de laatste dag in ons appartement en vandaag doet internet het weer. Morgen, donderdag 30 november ontmoeten we de groep waar we mee gaan rondreizen. We hebben de afgelopen week veel gelopen en vele verschillende delen van de stad gezien en hebben we de stad beter leren kennen. Er is geen dag voorbijgegaan of we hebben demonstraties gezien. Elke dag is een aanslag op je zintuigen als de 12 miljoen inwoners van de stad langs je razen. Elke dag zijn er bijzondere dingen die je en blij maken en verwonderen. De Argentijnen lijken in alle facetten van het leven en in de kunst rebels en vechtlustig. Misschien komt dat doordat ze van oorsprong voor een onafhankelijkheid hebben moeten vechten en zo vaak overgeleverd geweest aan de grillen van opportunistische regeringen, de militaire junta en de ' vuile oorlog'. Het Peronisme is nog altijd springlevend en Evita is overal aanwezig. De  vakbeweging is een machtig bolwerk tegen de lobby van de grootbezitters en de katholieke kerk die sterk anti-peronitisch zijn. Een indrukwekkende stad in alle opzichten.

Dit is wat we afgelopen week gedaan en gezien hebben.

25-11

Vanmiddag zijn we naar Puerto Maduro geweest het oude havengebied van BA wat helemaal gemoderniseerd is en nu het Manhattan van BA is met wolkenkrabbers, veel glas en verbouwde pakhuizen van rode baksteen. De tegenstelling met de rest van BA is enorm. Het is een tweedeling die niet alleen cosmetisch is, maar die ook fysiek aanwezig is doordat het nieuwe deel van het oude gescheiden wordt door een grote verkeersader. We hebben langs de boulevard geslenterd met aan de ene kant de wolkenkrabbers en aan de andere kant het Parco Ecologica, het natuurreservaat aan de rand van de stad met daarachter weer de Rio de la Plate.  Terug in de stad komen we weer met 2 benen in de werkelijkheid als we op de Avenida de Mayo moeten omlopen in verband met weer een manifestatie. Luid scanderend en zwaaiend met Argentijnse vlaggen, trekt de stoet door de straat. Het is niet duidelijk waar het over gaat, maar jong en oud loopt mee en we zien hele families die meelopen. De sfeer is heel anders dan de demonstratie die we zagen op de dag van aankomst. Die werd georganiseerd door de vakbonden en had een grimmig karakter waarbij veel vuurwerk werd  afgestoken en waarbij er veel politie op de been was. We zijn het er nog niet over eens of het toeval is dat we 2 demonstraties in 2 dagen meemaken, maar feit is dat de vakbonden en de katholieke kerk veel macht hebben en de regering het leven flink zuur kunnen maken. 

Zondag 26-11
Vandaag is er in de wijk San Telmo de Feria, een grote straatmarkt die de grote trekpleister in de stad is. Houdt natuurlijk in dat het behoorlijk toeristisch is en druk, maar ja, wij zijn ook toeristen. We gaan wat later in de middag. Het is schitterend weer met een helblauwe lucht en schitterend licht. Het is druk maar sfeervol. Op de Plaza de Dorego ( het tango plein) worden tango demonstraties gegeven en overal in de straatjes zijn live optredens. San Telmo is een oude volkswijk die aardig in het verval was geraakt, maar die nu weer up and coming is. Karakteristiek zijn de conventillos, huizenblokken om een binnenplaats gebouwd en die er vaak uitzien als een soort kloostertuin, vandaar de naam. In de meeste huizen zijn nu antiekwinkels (van het duurdere soort), winkeltjes en restaurantjes. Ondanks dat proef je toch wat van de authentieke sfeer, misschien ook omdat het vooral een plek is waar de locals met hele families naar toe gaan op zondag en hoewel er natuurlijk ook veel toeristen zijn, voeren die niet de boventoon.
Als het donker begint te wordt en de stalletjes op worden geruimd en de lichtjes aangaan, verzamelt iedereen zich op het plein, waar een tango band de plaats inneemt van de marktkramen. Zodra de muziek begint te spelen, stroomt de dansvloer vol. De Milonga is begonnen. Prachtige tangomuziek op een zwoele zomeravond waar de paren op de dansvloer geheel in opgaan.  We blijven tot het het eind. Een onvergetelijke avond. 

Maandag 27 november
Op maandag zijn de meeste musea dicht, dus we besluiten lekker rustig aan te doen na een late avond op zondag. Rustig koffiedrinken bij Gatto Negro, een prachtig Art Deco pand met heel veel soorten thee en koffie uitgestald in oude houten apothekerskasten. Erg sfeervol. We zijn lang blijven plakken voor onze dagelijkse dosis internet. We zijn niet verslaafd maar we missen het wel!
Teatro Colon is een groot theater uit de koloniale tijd en is helemaal gerestaureerd in oorspronkelijke stijl. Het heeft een indrukwekkend auditorium en een geweldige akoestiek. In de gidsen wordt het de hemel ingeprezen en moet je reserveren om naar binnen te kunnen, maar  de rondleiding maakt die verwachtingen niet waar. Misschien zijn we verwend en hebben we al te veel gezien.
Een stukje verderop ligt het Tango museum, van een aandoenlijke kneuterigheid die we ook wel op Cuba zijn tegengekomen. In de vitrinekasten zijn alle mogelijke gebruiksvoorwerpen uitgestald van tango grootheden, zoals doosjes lucifer en een scheerkwast. Je zult het maar in je bezit hebben. Op de 2e verdieping worden tangolessen gegeven en Marga schrijft zich in voor de les van 19.00. Na een uur hield ze het voor gezien. De les was ver onder haar niveau.
Voor het zover is drinken we nog even wat bij Tortoni, na in de rij te hebben gestaan om binnen te mogen, omdat dit een van de grote trekpleister is. Zoiets hebben we nog nooit gedaan, maar voor alles is er een eerste keer. Het interieur en de bediening stellen niet teleur. Obers lopen rond in ‘ black tie’ en het geheel heeft een fin de siècle uitstraling. Ondanks de toeristen heeft het café niets aan charme ingeboet.


Dinsdag 28 november
Vandaag terug naar Puerto Madero, het havengebied. Ik ga naar het Museo Coleccion de Arte Amalia Lacroze de Fortebras, een private kunst collectie, met Europese oude meesters en een speciaal tentoonstelling over Zuid-Amerikaanse kunstenaars.  Zij hebben zich vooral laten inspireren door de Parijse kunstenaars van het begin van de 20e  eeuw. Opvallend is het portret a la Marilyn Monroe van mevrouw Lacroze Fortinbras door Andy Warhol.
Het Centro Cultural Kircher, genoemd naar de vorige president, is een begrip in BA. Het is een enorm beaux arts gebouw van 8 verdiepingen met een beroemde concertzaal, de Balena Azul. Helaas is er in het parkje voor de ingang weer een grote demonstratie in voorbereiding en is alleen de begane grond toegankelijk voor het publiek. Ik heb dat niet meteen in de gaten en ga met de roltrap naar boven. Op de 7e verdieping wordt ik gesnapt door een bewaker en wordt met de lift naar beneden geëscorteerd. Maar ik heb dan al wel een aantal mooie foto’s van het interieur kunnen maken. 
Rond 7 uur ben ik weer thuis en heb ik zo’n 15 kilometer gelopen. Even later komt Marga  , zij heeft de hele middag vanaf 2 uur tango gedanst. We zijn te moe om te koken en ver te lopen en gaan eten bij het restaurantje op de hoek. Het is 8 uur en we zijn de eersten. De Argentijnen komen meestal niet voor 9 uur, maar dat redden wij niet. Het eten is verrassend goed en de sfeer gemoedelijk. Was leuk en lekker!

Woensdag 29 november

Een wandeling van een uur naar het Cementario de Recoleta. Een stad op zich, volgebouwd met mausolea en graftombes van marmer. Recoleta is de duurste wijk van de stad om te wonen, maar een graf op het Cemenraio is duurder dan huis in Recoleta. Het Malba museum heeft een mooie tentoonstelling over Mexicaanse kunst, waaronder Frida Kahlo en Diego Riviera. Het is weer zeer geëngageerde kunst die zich bezig houdt met het leven in de grote stad en de strijd om het bestaan.en wat opvalt is dat  de kunstenaars in deze tentoonstelling zich hebben losgemaakt van de invloeden van Europese invloeden en een heel eigen stijl hebben ontwikkelt en dat ze zich erg bezig houden met hun roots. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Janny Honnef:
    3 december 2017
    Hoi Joke
    Zo leuk om te lezen en erg beeldend geschreven, wil het ook zien en meemaken. Nog heel veel mooie dingen voor de boeg, kijk ernaar uit.