Puerto Madryn

5 december 2017 - Bariloche, Argentinië

Puerto Madryn

Vrijdag 1 december
Op donderdag zijn we vertrokken uit ons appartement en hebben we de bagage naar ons hotel gebracht. Dat voelt heel anders na een week in een rustig appartement wat al helemaal ons plekje was. Voor we de groep ontmoeten gaan we nog naar het Centro Cultural Kirchner, wat eerder vanwege een demonstratie gesloten was. Als we aankomen mogen we weer niet naar binnen, alles is met hekken afgezet. Er is een grote demonstratie bezig naar aanleiding van de uitspraak van de rechtbank in zake het massaproces van verdachten die zich schuldig hebben gemaakt aan misdaden ten tijde van de junta. In BA wordt je elke dag geconfronteerd met het nieuws. 
Na een uur is versperring opgeheven en kunnen we naar binnen. De tentoonstelling waar we voor kwamen  is toegankelijk. Het is een overzicht tentoonstelling van moderne kunst uit de hele wereld , waaronder Patti Smith en David Lynch. Er zitten prachtige fotoseries bij en een paar verrassende installaties. Ik vind niet alles mooi, maar dat is niet erg. Er is genoeg om van te genieten
Om 15.00 zijn we terug in het hotel en ontmoeten we de groep. We eten samen in het restaurant naast de deur en krijgen we een uitgebreide briefing van onze reisleidster.
Vrijdag  vertrekken om 15.00 met de nachtbus naar Puerto Madryn. De laatste paar uur nog even rondgelopen, geld gewisseld, nog even lekker geluncht bij een favoriet restaurantje en dan de bus in voor een reis van 19 uur zonder stop. Het is een hele luxe bus met goede slaapstoelen en veel comfort.
Onderweg veranderd het landschap zodra we BA achter ons hebben gelaten. De agglomeratie va BA is uitgestrekt en moderne wijken worden afgewisseld door eindeloze sloppenwijken. Geleidelijk aan maakt bebouwing plaats voor eindeloze grasvlaktes met kuddes Koeien en paarden, hier en daar afgewisseld door fincas of estancias. Geleidelijk aan valt de schemering in en vervagen de contouren. De laatste streep licht verdwijnt als de wolken zich sluiten. De nacht valt.
We komen om 11.00 aan en hebben de rest van de dag voor ons zelf. Puerto Madryn is een havenplaats en is de afgelopen 10 jaar explosief gegroeid door het tourisme in de regio. Van hieruit worden excursies georganiseerd naar het peninsula Valdez waar een prachtig natuurreservaat is w aar je walvissen kan spotten en waar zeeleeuwen kolonies zijn. 
Met 3 groepsleden heb ik een fietstocht van in totaal 30 kilometer gemaakt naar Punta Loma, te noorden van Puerto Madryn waar we een grote kolonie zeeleeuwen met jongen hebben gezien. Dat was spectaculair en zeker de fietstocht waard. 

Zaterdag december

Een deel van de groep doet vandaag mee met excursie. Ze gaan in een boot de baai op om walvissen te spotten, maar omdat het einde seizoen voor de walvissen is omdat het te warm wordt, ga ik met een deel van de groep een wandeling maken op de kliffen rondom de baai. De uitzichten zijn adembenemend. Helaas krijgt de groep op de boot geen walvis te zien, maar hebben ze wel een aantal zeeleeuwen zien zwemmen

Zondag 3 december

Natuureservaat Peninsula Valdez

We vertrekken met de bus met plaatselijke gids naar Peninsula Valddz, een natuurreservaat op een uur rijden vanaf Puerto Madryn. Het schiereiland vormt samen met de Punto Lomo een grote  baai waar Southern Wales hun jongen baren en grootbrengen. Daarnaast zijn er een aantal kolonies zeeolifanten en zeeleeuwen. De  gids vertelt ons eerst wat over d e geschiedenis van Puerto Madryn. De stad werd 150 jaar geleden gesticht door Welshe immigranten. Ze verdreven de oorspronkelijke bewoners,  de Tehuelche indianen. Tot 15 jaar geleden is de stad vrij bescheiden wat omvang betreft gebleven, ongeveer 25.000 inwoners. Sinds die tijd is het inwoners aantal gegroeid naar zo'n 100.000 inwoners, deels door toerisme omdat het reservaat een World Heritage site werd, deels door het vestigen van een aantal grote industrieën , waaronder een aluminium fabriek. Niet fraai om te zien, maar het leverde wel 3000 banen op. 

Het Peninsula Valdez is een paradijs wat natuurschoon en flora en fauna betreft. Ik hoop dat de foto' s voor zich spreken, want het is moeilijk te beschrijven. De begroeiing is allemaal heel laag struikgewas in tientallen tinten groen en grijs. Er valt bijna nooit regen, dus de enige bloeiende planten kleur is geel, omdat dat het minder water kost. Onderweg zien we guanacos (een klein soort lama), nandu's met kleintjes, valken, buizerd-arenden, Caracaras, spotvogels, haviken, roodkraag spreeuw en nog veel meer.

Hoogtepunt is de afdaling te voet naar een lang en breed strand waar we op en steenworp afstand zitten van een grote kudde zeeolifanten, die loom en ronkend in de zin liggen te wachten tot het weer vloed wordt. We zitten doodstil en eerst lijkt het of ze alleen maar liggen en dat er verder niets gebeurd. Maar als je oplet zie je dat er van alles gebeurd. Mannetjes die even ruzie hebben over het beste plaatsje, een zeeolifant die de vloed niet af kan wachten en met veel moeite het water bereikt. O ja, en dan zijn er nog die kleine schattige zeeolifantjes...Er was weer veel om van te genieten.

Maandag 4 december

Vandaag trekken we met de bus van oost naar west dwars door Patagonie. Hier heb ik hoge verwachtingen van. Het landschap begint met eindeloze pampa's en lage vegetatie. We zien veel roofvogels, waaronder veel haviken en gieren. Dan gaat het landschap langzaam over in grillige rotsformaties van roodbruin tot paars en roze en geel. We reizen urenlang door een maanlandschap wat volkomen leeg is en waar achter elke bocht zich weer nieuwe hoogtepunten. Dan doemen uiteindelijk in de verte de uitlopers van de Andes op en verandert het landschap weer. Rollende heuvels zonder begroeiing waar het spel van zon en en wolken voor mooie kleurcontrasten zorgt. Dan komen we aan in Esquel. De reis was alles en meer dan ik had durven verwachten. Hiervoor ben ik in Patagonie

Foto’s